Wolne Miasto Gdańsk podobnie jak inne państwa emitowało swoje własne pieniądze. Pod koniec I wojny światowej i krótko po niej w obiegu były niemieckie marki i banknoty tymczasowe zwane notgeld emitowane przez Magistrat. Po unormowaniu sytuacji Wolnego Miasta, Senat wyemitował banknoty markowe, emisja ta wypadła w okresie hiperinflacji co sprawiło szybkie zmiany w drukowanych nominałach. Największym w tym okresie był banknot o nominale 10 miliardów marek. Jednocześnie sopocki magistrat emitował swoje własne banknoty markowe. Powołana w dniu 19 października 1923 r. Gdańska Kasa Centralna (Danziger Zentralkasse AG) wyemitowała nominowane w guldenach bony emisji przejściowej. Wiązało się to z tymczasowością funkcjonowania Gdańskiej Kasy Centralnej, jej działalność ograniczono do 31 marca 1924 r., po tym terminie uległa ona likwidacji. Dalszą działaność emisyjną przejął powołany 5 marca 1924 r. Bank Gdański (Bank von Danzig), który rozpoczął emisję monet i banknotów nominowanych w guldenach, które dzieliły się na 100 pfennigów. Już w 1923 r. wybito z brązu monety jedno-, dwu-, pięciopfenigowe, z miedzioniklu monety pięcio- i dziesięciopfenigowe oraz ze srebra monety pół-, 1, 2 i 5 guldenowe. W wyniku kryzysu światowego w latach 30. i dewaluacji funta angielskiego Senat zdecydował o dewaluacji pieniądza WMG. Wycofano z obiegu (ze względu na zbyt wysoką zawartość srebra) monety z 1923 i 1927, wprowadzając w roku 1932 nowe niklowe pół i jednoguldenówki oraz nowe, srebrne monety o nominale 2 i 5 guldenów. Wybito również nowe mosiężne pięcio- i dziesięciofenigówki. W 1930 r. wybito w niewielkim nakładzie złote monety o nominale 25 Guldenów. W 1935 znalazły się w obiegu wybite w niklu pięcio- i dziesięcioguldenówki. Równocześnie z monetami wprowadzono do obiegu banknoty o nominałach 10, 25, 50, 100, 500 i 1000 Guldenów. W 1932 r. wprowadzono do obiegu banknot o nominale 20 Guldenów w kolorze różowym, a w 1937 r. nowy banknot 20 Guldenowy w kolorze zielonym. Nowa waluta była bardziej stabilna. Jej wartość oparto na funcie angielskim  – gulden stanowił równowartość 1/25 funta. Tak było do 1931 roku, kiedy dewaluacja funta doprowadziła do zwyżki cen złota. W 1932 roku ustalono wartość guldena na 0,292895 grama czystego złota, a w roku 1935 zmniejszono ją do 0,1687923 grama czystego złota. W latach trzydziestych gulden stanowił równowartość 0,82 marki niemieckiej,  0,20 dolara i 1,30 korony szwedzkiej.

Po włączeniu terytorium Wolnego Miasta Gdańska do Niemiec 1 września 1939 r. władze niemieckie wydały zarządzenie wprowadzające na terenie dawnego Wolnego Miasta walutę markową Rzeszy Niemieckiej i likwidujące odrębny system walutowy Wolnego Miasta.